از همان آغاز چشم مرتضی ما را گرفت          از ازل نام علی بر روی لبها جا گرفت

این دل ویــرانـۀ ما را عـلـی آبــاد کـرد          از همان روزی که عشقش در دل ما پا گرفت

من گدای بی پناه و زار و بی کس بوده ام          پنجـۀ مشکـل گـشای یار دستم را گرفت

شیعه در محشر ندارد غصۀ فردوس را          چون ز دستان یل خیبر گشا امضا گرفت

با تــمـام روسـیـاهـی آمـدم بـیـعـت کـنـم          بلکه دستان مرا هم همسرش زهرا گرفت

فـوق ایدیهـم « یداللهِ » علی گردیـده از...          آن زمان که دست او را مصطفی بالا گرفت

پـیـک حـق بـهـر ادای احـتـرامی آمد و          بوسه ای از دستهای حضرت مولا گرفت

بی ولای مرتضی توحید هم پوشالی است          تا عـلـی شد مقتدا دینِ خـدا معـنـا گرفت

عاشق آن باشد که امشب از سر شوق وصال          تا سحر با نام مولایش عـلی احیا گرفت

کور می گردد دو چشم منکر مولای من          تا بـبـیـند فـاطمه دست مـرا فـردا گرفت